بیان مساله: بررسی کارایی ادهزیوهای تازه در پیوند براکت های ارتودنسی به مینا نتایجی گوناگون داشته است. روش نوین اندازه گیری توان پیوند برشی میکرونی (Micro SHEAR bond STRENGTH)، روشی است، که امکان مقایسه دقیق توان پیوند را با کاهش عوامل مداخله گر فراهم کرده است.هدف: هدف از این بررسی، ارزیابی اثر روش های گوناگون آماده سازی سطح مینا بر توان پیوند برشی میکرونی در پیوند براکت های ارتودنسی به مینا بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی 90 دندان پره مولر کشیده شده انسانی به روش تصادفی به سه گروه برابر پخش شدند. کامپوزیت Transbond XT در گروه اول با روش اسید اچ، در گروه دوم، با سلف اچ پرایمر Transbond plus و در گروه سوم، با سلف اچ ادهزیو Adper prompt L-pop به دندان پیوند شد. سپس، هر گروه، به روش تصادفی، به دو زیر گروه 15 تایی بخش گردید. آزمون پیوند برشی میکرونی در فاصله های 24 ساعته (T1) و سه ماهه (T2) برای هر سه روش آماده سازی انجام شد و چگونگی شکست پیوند بر پایه رتبه نمایه ادهزیو باقیمانده (ARI) بررسی گردید. داده های توان پیوند با آزمون واریانس دوسویه و آزمون توکی (Tukey) و چگونگی شکست پیوند با آزمون کروسکال - والیس و مان - ویتنی مقایسه گردیدند.یافته ها: بیشترین اندازه توان پیوند (29،17 مگاپاسکال) درگروه اسید اچ دیده شد. تفاوت توان پیوند میان سه گروه در هر زمان (T2, T1) و نیز میان زمان های T1 و T2 در هر گروه نیز، معنادار برآورد شد (p<0.001). اما تغییرات ایجاد شده در این مدت (از T1 تا T2) در میان سه گروه تفاوت آماری نداشت (p=0.091). بررسی چگونگی شکست پیوند نشان دهنده تفاوت معنادار میان گروه ها بود.نتیجه گیری: بیشترین اندازه توان پیوند در گروه اسید اچ دیده شد و گروه سلف اچ پرایمر نیز، توانی بیشتر از گروه ادهزیو سلف اچ داشت. اندازه ادهزیو بر جامانده بر روی مینا در گروه سلف اچ از دیگر گروه ها کمتر بود.

سابقه و هدف: بیش از مصرف گلاس- آینومرها به عنوان مواد ترمیمی و سمان Luting و Base می گذرد و علی رغم حساسیت به رطوبت و خشک شدن در مراحل اولیه Setting و خواص فیزیکی ضعیف، به علت کاربرد نسبتا آسان برقراری باند شیمیایی با ساختار دندان، آزادسازی طولانی مدت یون فلوراید، ضریب انبساط حرارتی پایین و کیفیت قابل قبول از لحاظ زیبایی، این مواد مکررا برای ترمیم دندانهای شیری- قدامی و خلفی، ضایعات سرویکال و پوسیدگی ریشه دندانهای دائمی توصیه می شود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین میزان استحکام برشی باند سمان گلاس آیونومر ایرانی آریادنت به عاج مولر شیری در مقایسه با گلاس آیونومر خارجی Fuji II و تعیین کیفیت شکستگی باند این دو سمان می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی تعداد 30 دندان مولر شیری کشیده شده که فاقد هر گونه پوسیدگی، شکستگی، ترک، تغییر رنگ و اختلاف ساختاری بودند. پس از ضدعفونی شدن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. سطح باکال این دندانها توسط دستگاه میکروتوم تراشیده شد تا عاج آن نمایان شود. سپس به کمک محلول اسید پلی آکریلیک 10% به مدت 20 ثانیه Condition شدند. بعد از شست و شو توسط پوآرآب و خشک کردن، گلاس- آینومر آماده شده (طبق دستور کارخانه) داخل مولدهای پلاستیکی روی عاج قرار داده شدند. پس از 24 ساعت، استحکام برشی باند سمان گلاس- آینومر به عاج توسط دستگاه اینسترون (مدل 195) اندازه گیری شد و کیفیت شکستگی باند (Failure mode) توسط استریومیکروسکوپ تعیین شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS تحلیل شدند.یافته ها: میانگین استحکام باند گلاس- آینومر آریادنت 4.2±1.9Mpa و در مورد گلاس- آینومر 7.4±1.5Mpa Fuji II محاسبه شد (0.000=P). کیفیت شکستگی در هر دو نوع سمان یکسان بود (P=ns)، و در هر دو مورد شکستگی Cohesive با لایه متصل نسبتا نازک و هموژن، شایعترین کیفیت شکستگی بود. به نظر می رسد میزان استحکام برشی باند سمان آریادنت نسبت به نمونه پذیرفته شده Fuji II بسیار کمتر است.نتیجه گیری: به نظر می رسد میزان استحکام برشی باند سمان گلاس- آینومر آریادنت نسبت به نمونه پذیرفته شده Fuji II بسیار کمتر است.

1مد شکست برشی عناصر سازه ای مانند تیرها و ستون ها از مدهای شکست ترد محسوب می شود. بر این اساس، آیین نامه های طراحی روابط محافظه کارانه ای را برای تعیین مقاومت برشی ارائه کرده اند تا از عدم وقوع این شکست ناگهانی اطمینان حاصل شود. در این راستا، آیین نامۀ AISC 360 روابطی را برای تعیین مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن با درنظرگرفتن مقاومت برشی  فولاد به تنهایی، مقاومت برشی بخش بتن مسلح و مقاومت مقطع فولادی در ترکیب با میلگردهای عرضی ارائه کرده است. آیین نامۀ AISC 360 به طور محافظه کارانه ای استفاده از مجموع مقاومت برشی مقطع فولادی و بتن مسلح را برای تعیین مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن به دلیل تحقیقات ناکافی نادیده گرفته است. این مطالعه رفتار برشی ستون های مختلط محاط در بتن را به صورت مطالعات آزمایشگاهی و عددی بررسی می کند. در این پژوهش، ستون های مختلط محاط در بتن با طول کوتاه که رفتار آن ها توسط برش کنترل می شود، با درنظرگرفتن چندین پارامتر مهم طراحی، ازجمله مقاومت فشاری بتن، نسبت فولاد و شکل هستۀ فولادی، نسبت میلگردهای طولی، فاصلۀ میلگردهای عرضی و نسبت عملکرد مختلط مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. مدهای شکست، الگوی گسترش ترک، پاسخ نیرو-تغییرشکل، مقاومت برشی اسمی ستون های مختلط محاط در بتن و اثرات متغیرهای کلیدی بر مقاومت برشی ستون های مختلط محاط در بتن ارائه و مورد بحث قرار گرفته اند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که حذف بخش فولادی یا سهم بتن مسلح منجربه نادیده گرفتن بخش قابل توجهی از مقاومت برشی اعضای مختلط محاط در بتن می شود. از بین پارامترهای کلیدی طراحی درنظرگرفته شده، نسبت میلگرد عرضی، مقاومت فشاری بتن و نسبت هستۀ فولادی تأثیرگذارترین متغیرهایی هستند که بر رفتار برشی ستون های مختلط محاط در بتن تأثیر می گذارند.

بررسی رفتار غیر خطی سازه ها به منظور ارزیابی آسیب پذیری و تعیین سطح عملکرد سازه های موجود از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلیل ابعاد تیرهای عمیق و همچنین محدودیت هزینه و زمان و پیچیدگی اعمال شرایط مرزی در آزمایشگاه بهتر است از نرم افزار و تحلیل غیرخطی استفاده شود. در این مقاله رفتار تیرهای عمیق با بتن سبک و معمولی و با نسبت دهانه برشی به ارتفاع 0.5، 1، 1.5 و 2 و همچنین ارتفاع 30، 45، 60 و 90 سانتی متر با استفاده از نرم افزار Abaqus مطالعه و بررسی شده است. نتایج حاصل از تحلیل غیر خطی نشان می دهد که مقاومت برشی نرمالیزه شده در هر دو گروه از تیرها با افزایش ارتفاع کاهش می یابد و این کاهش در تمام نسبت های دهانه برشی به ارتفاع دیده می شود. مقایسه نتایج حاصل از آزمایش با روش های تحلیل خرپایی موجود در آیین نامه ها نشان می دهد که تمام روش ها در تیرهای با ارتفاع کم محافظه کارانه بوده و با افزایش ارتفاع از حاشیه ایمنی کاسته می شود. در روش آیین نامه CSA در نسبت دهانه برشی به ارتفاع 0.5 و دربتن معمولی جواب ها غیر محافظه کارانه می باشد و با افزایش نسبت دهانه برشی به ارتفاع مقاومت برشی پیش بینی شده توسط روش CSA خیلی بیشتر از مقاومت به دست آمده حاصل از تحلیل می باشد.

ترکیب شبکه عصبی تطبیقی مبتنی بر سیستم استنتاج فازی (ANFIS) و خوشه بندی کاهشی (SC) برای ارزیابی مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ (Em) و مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm) با در نظر گرفتن عمق اندازه گیری ها استفاده شده است. برای این منظور، 125 داده متشکل از 9 متغیر مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm)، مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ (Em)، عمق اندازه گیری، فاصله داری درزه، تداوم درزه، بازشدگی درزه، مقاومت فشاری سنگ بکر (UCSi)، شاخص ژئومکانیکی (RMR) و مدول الاستیک (Ei) برای یادگیری مدل ANFIS مبتنی بر خوشه بندی کاهشی (ANFISBSC) استفاده شده است. سپس در مرحله دوم، مدل آموزش یافته ANFISBSC در مجموعه داده های 40 گانه آزمایش شده است. بنابراین، با در نظر گرفتن تاثیر پیچیدگی مدل در صحت ارزیابی، توده سنگ با مدل های 2 تا 6 متغیره شبیه سازی شده است. نتایج شبیه سازی مدل های چندمتغیره توده سنگ برای ارزیابی مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm) و مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ (Em) نشان داده است که با پیچیده شدن مدل ANFISBSC از 2 متغیره به 6 متغیره، صحت روش افزایش می بابد. مطابق نتایج به دست آمده، مدل سه متغیره شبیه سازی به روش ANFISBSC اگرچه روند کلی تخمین مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm) و مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ (Em) را به دست می دهد ولی همراه با 20-30 درصد خطا می باشد؛ در حالی که در مدل 6 متغیره، مدول تغییر شکل پذیری توده سنگ (Em) و مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm) به صورت موفقیت آمیزی با خطای کم تر از 3 درصد تخمین زده می شود. هم چنین، شیب خط نمودار داده های اندازه گیری و داده های تخمین زده شده در مدل 6 متغیره به 1 نزدیک می شود و در مدل 3 متغیره، شیب این خط، 94/0 است. بنابراین نتیجه گیری می شود که مدل 6 متغیره شبیه سازی شده با ANFISBSC پیش بینی قابل قبولی از مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ (Em) و مقاومت فشاری توده سنگ (UCSm) را به دست می دهد.